Dzień 1 września został ustanowiony 25 kwietnia 1997r. przez Sejm RP jako święto obrońców Ojczyzny, którzy jako pierwsi stawili opór hitlerowskiej agresji 1 września 1939r. a po klęsce wrześniowej nie złożyli broni walcząc i ginąc na frontach II wojny światowej. Tego pamiętnego dnia 1 września hitlerowskie lotnictwo w godzinach porannych rozpoczęło bombardowania miast, wsi, mostów, lotnisk, portów, stacji kolejowych, obiektów militarnych, zgrupowania wojsk. O godz. 4:48 pancernik „Schleswig-Holstein” rozpoczął ostrzał Westerplatte a oddziały SS i policji zaatakowały Pocztę Polską w Gdańsku. Niemal jednocześnie niemiecka piechota i czołgi wsparte artylerią i lotnictwem zaatakowały z północy, zachodu i południa nasze wojska. Rozpoczęła się II wojna światowa. Pomimo ogromnej przewagi liczebnej i technicznej agresora polskie oddziały nadgraniczne stawiły bohaterski opór. Na północy przez 3 dni bronili się żołnierze rejonu umocnionego Mława, przez cały dzień stawiali opór osamotnieni pocztowcy w Gdańsku, przez 7 dni broniło się Westerplatte. Pod Krojantami polscy ułani zatrzymali na jeden dzień niemiecką dywizję zmotoryzowaną a pod Mokrą polska kawaleria zadała duże straty nacierającej dywizji pancernej. Na południu przez 3 dni odpierali ataki osamotnieni obrońcy schronów Węgierskiej Górki. Już w pierwszych godzinach walk polscy piloci myśliwscy walczyli z niemieckimi bombowcami i myśliwcami w obronie polskiego nieba. Osamotniona Polska była z góry skazana na klęskę, gdyż Hitler ze Stalinem zaplanowali w pakcie Ribbentrop-Mołotow rozbiór Polski a Wielka Brytania i Francja – nasi sojusznicy nie pomogli Polakom. Niemcy już w pierwszych godzinach agresji dokonywali licznych zbrodni wojennych m.in. mordując bezbronnych cywilów.
