21 luty – Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

Przykładowe książki„A niechaj narodowie wżdy postronni znają,
iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”
Mikołaj Rej

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest obchodzony na pamiątkę tragicznych wydarzeń w Dhace w Bangladeszu 21 lutego 1952r. , gdzie podczas pokojowej demonstracji studentów, którzy domagali się przywrócenia języka bengalskiego zginęło 5 z nich.
Niech ten dzień uzmysłowi nam, że na świecie istnieje różnorodność językowa a język jest narzędziem rozwoju dziedzictwa kulturowego ludzkości. Niech ten dzień zwiększy nasze poczucie świadomości znaczenia języka ojczystego.Na świecie co roku zanikają lokalne języki różnych ludów i plemion a wraz z nim zanika świadomość odrębności kulturowej i lokalnej tradycji. Dzieje się to na skutek masowych migracji i przemieszania się ludności, którzy ucząc się obcych języków stopniowo zatracają swój własny język ojczysty.
Wiele języków mniejszościowych jest obecnie zagrożonych wyginięciem na skutek braku ich nauki w szkołach, lub po prostu są wypierane przez władze.
Dlatego powinniśmy chronić, pielęgnować i rozwijać język ojczysty jako nasze wspólne dobro i bogactwo.
Dobrym przykładem w naszym kraju jest choćby możliwość istnienia regionalnego języka kaszubskiego, którego uczy się w szkołach z możliwością zdawania matury. Można w tym języku odprawiać msze, prowadzić telewizję i radio regionalne, wydawać książki, czasopisma, porozumiewać się w domach i na ulicy a nawet śpiewać. Występują też tablice informacyjne w języku polskim i kaszubskim.
Na Górnym Śląsku rdzenna ludność posługuje się gwarą śląską, która powstała z przemieszania się języka polskiego z niemieckim, czeskim i innymi. Z kolei mieszkańcy Karpat i Podhala posługują się gwarą góralską. W Polsce są też inne dialekty – małopolski, wielkopolski, mazowiecki i mieszane. W każdej z tych gwar czy dialektów istnieje bogactwo zwrotów, słów, którymi się posługujemy na co dzień. Jest to też skarbnica wiedzy z różnych dziedzin życia społecznego czyli ciągłość tradycji (kulinaria, ziołolecznictwo, literatura, hodowla, zwierząt, tradycje świąt, zwyczaje i obyczaje, folklor itp.).
Język polski promujemy na co dzień poprzez mowę, pisanie książek, czytanie prasy i książek polskich autorów, korzystanie ze słowników języka polskiego, słuchaniu radia i oglądaniu telewizji, braniu udziału w konkursach recytatorskich, ortograficznych, gdyż naprawdę jest bogaty.
Dlatego dążmy do tego, aby poprzez promowanie naszego języka ojczystego duch w narodzie nie zaginął.