Dzień Solidarności i Wolności jest świętem państwowym, które obchodzimy od 2005r. na pamiątkę podpisania w sierpniu i wrześniu 1980r. słynnych porozumień (które przeszły do historii jako porozumienia sierpniowe) pomiędzy władzami PRL a Międzyzakładowymi Komitetami Strajkowymi (MKS). Porozumienia sierpniowe kończyły okres Sierpnia 1980 czyli fali strajków, które miały miejsce w stoczniach, kopalniach i innych sektorach życia społecznego. Przedstawiciele komitetów strajkowych walczyli o poprawę życia robotników stawiając sobie za cel likwidację dotychczasowych związków zawodowych i powołanie w ich miejsce niezależnych samorządnych związków zawodowych (NSZZ), które by broniły interesów robotników. Był to z historycznego punktu widzenia jeden z najważniejszych zrywów Polaków w walce o wolność i demokrację, który zapoczątkował proces obalania komunizmu. Kulminacyjnym momentem wydarzeń sierpniowych było podpisanie 4 porozumień: 30 sierpnia w Szczecinie, 31 sierpnia w Stoczni Gdańskiej (tutaj słynnym wielkim długopisem złożył podpis przedstawiciel tutejszego komitetu strajkowego Lech Wałęsa), 3 września w Jastrzębiu-Zdroju i 11 września w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej. Za symboliczną datę przyjmuje się dzień 31 sierpnia czyli podpisanie porozumienia przez Lecha Wałęsę. Spośród 21 słynnych postulatów które opracowały MKS-y 17 sierpnia 1980 był punkt 1, który powoływał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”. W dalszych punktach robotnicy domagali się m.in. wolności słowa i ograniczenia cenzury, dostępu do mediów, zaprzestania represji, poprawy warunków bytowych społeczeństwa, przeprowadzenie zmian w gospodarce drogą reform, podwyżkę płac, skrócenia wieku emerytalnego, wolnych sobót.
